Leugens.nl

 

Sunny Bergman

Schetst een eenzijdig beeld van de ellende van verkrachting: ook mannen zijn slachtoffer en aangifte doen is zeker niet de enige weg.

Gelezen: Ingezonden brief Jiska Dijk, Slachtofferhulp Nederland, Volkskrant 5 april 2025

In reactie op de docu Blauwe Ballen van Sunny Bergman uit een vrouw, Jiska Dijk van Slachtofferhulp, behalve instemming de nodige kritiek op het eenzijdige beeld dat Sunny Bergman schetst:

“Doordat de documentaire over verkrachtingsmythen een eenzijdig beeld schetst van vrouwen als slachtoffer en mannen als pleger, wordt de mythe dat mannen geen slachtoffer zijn en vrouwen geen ­dader ten onrechte bevestigd. Want de cijfers laten een ander beeld zien. 5 procent van de mannen heeft ooit fysiek ­seksueel geweld meegemaakt (Rutgers, 2023) en bij mannen is de pleger vaker vrouw dan man (CBS, 2024).

Daarnaast wekt Blauwe ­Ballen, door de sterke focus op aangifte doen, de indruk dat een strafproces dé weg is naar gerechtigheid. Maar de behoeften van slachtoffers zijn divers. Ook als je gedurende het strafproces altijd correct bejegend zou worden, als de capaciteitsproblemen in de strafrecht­keten zouden zijn opgelost en als de bewijslast voor seksuele misdrijven minder complex zou zijn, is het doen van aan­gifte vanuit het perspectief van het slachtoffer niet altijd het hoogste goed.

Voor sommige slachtoffers is aangifte geen optie, omdat trauma hen belemmert om te spreken over wat er is gebeurd. Soms is iemand die seksueel misbruik meemaakt ook ­gesteld op de pleger (die vaak een bekende van het slachtoffer is), en wil diegene wel dat het misbruik stopt, maar niet dat de pleger straf krijgt. Sommige slachtoffers wensen nooit meer geconfronteerd te worden met de pleger.

Gelukkig is aangifte doen niet de enige mogelijkheid voor het vinden van recht en herstel, zoals ook Judith ­Herman betoogt in haar recent verschenen boek Waarheid, eerherstel en gerechtigheid.

Sommige slachtoffers zoeken medische of psychologische hulp om weer te kunnen slapen, ­werken, relaties aan te gaan of te genieten van seks.

Anderen doen via herstelbemiddeling een ­verzoek om in contact te ­komen met de pleger, om uit te kunnen leggen wat het misbruik met hen heeft gedaan of erachter te komen wat er in het hoofd van de pleger omging.

Voor anderen kan steun van lotgenoten of een ervarings­deskundige het proces zoveel minder alleen doen voelen. Wat de situatie of behoefte van een slachtoffer ook is, het is belangrijk te informeren over welke opties – naast of in plaats van aangifte doen – kunnen aansluiten bij wat iemand wil of nodig heeft. Opties die hoop en herstel kunnen brengen en je door de mist heen kunnen loodsen.”

Peter Olsthoorn | 06-04-25 07:25