Leugens.nl

Onverbeterlijk 

Roos Vonk

Vergiftigt wederom wetenschap met haar persoonlijke opvatting.

Gelezen: Ingezonden brief Volkskrant 1 april 2017

Roos Vonk schrijft leuke boeken over psychologie, min of meer op wetenschap gebaseerd. Ze was ook het maatje van Diederik Stapel in bedrog en kreeg daarvoor een entree op dit weblog en een schrobbering van de universiteit. Maar veel berouw toont roos niet voor het vermengen van feit en wensdenken. Zeker niet als het om vermeend dierenwelzijn gaat.

In een ingezonden brief in de Volkskrant schrijft R.M. Lenfeerink:

‘Ik ben een 22-jarige studente. Ik zie mijzelf graag als een open, ruimdenkend persoon en vind het belangrijk dat mensen zich in Nederland vrij voelen om hun mening te geven over wat dan ook. Ik bekijk situaties graag vanuit verschillende perspectieven, zonder mensen met een afwijkende mening te veroordelen.

Toch zit uw artikel (‘Het lijden van het varken zien we liever niet’, O&D, 27 maart) mij dwars, ik ben er persoonlijk door gekwetst. Ik ben namelijk ook boerendochter. Mijn vader houdt varkens, en al gaat u dit waarschijnlijk niet geloven: hij houdt daadwerkelijk van zijn varkens. Mijn ouders hebben mij opgevoed met het idee dat het belangrijk is om respect te hebben voor natuur en dier. Ik weet niet anders dan dat mijn vader meerdere nachten per week zijn nachtrust onderbreekt om bij de dieren te gaan kijken. Of alles wel goed gaat met een zeug die diezelfde nacht biggetjes gaat krijgen, bijvoorbeeld.

Dit doet hij omdat hij van de dieren houdt. Het is zijn passie. Ik respecteer uw keuze om voor dierenrechten te strijden, ik ben het met u eens dat de beelden van het Belgische slachthuis schokkend zijn en ik vind het goed dat u ervoor kiest om vlees te laten staan omdat dit overeenkomt met uw idealen.

Toch kan ik geen begrip opbrengen voor het feit dat u de hele sector, die voor het grootste deel uit hardwerkende, eerlijke mensen bestaat, op zo’n manier beschrijft. U schetst het beeld dat de gehele industrie zich schuldig maakt aan dierenmishandeling uit kwaadwillendheid. Alsof boeren fundamenteel slecht zijn. Dit is gewoonweg niet waar.

U schrijft dat onderzoek heeft aangetoond dat mensen een dier minder morele waarde toeschrijven wanneer ze het als eetbaar beschouwen. Ik ben het met u eens dat dit niet juist is. Maar doet u niet hetzelfde in uw artikel? Schrijft u een grote groep uit onze samenleving niet minder morele waarde toe door veehouders te omschrijven als ‘de grootste groep georganiseerde wetsovertreders in de samenleving’? Ik zie uw bericht gedeeld worden door vrienden (vooral wonend in de Randstad) op verschillende sociale media.

Dit klinkt bot, maar ik weet zeker dat het grootste deel van hen nog nooit een voet heeft gezet in een stal, nog nooit het gesprek is aangegaan met een Nederlandse boer. Zij vormen hun mening op basis van wat zij zien en horen in de media, en dat begrijp ik wel. Om die reden is het in mijn ogen juist zo belangrijk dat de media een objectief beeld over feitelijke gebeurtenissen geven.

Helaas dragen artikelen als die van u eraan bij dat dit beeld subjectief en eenzijdig is. In plaats van een constructieve discussie, roept deze schrijfstijl alleen maar meer onbegrip en haatreacties op. Ik vraag u om in plaats van ‘experimenteel onderzoek’ te citeren vanaf uw bureau in Nijmegen, eens het land in te gaan om daadwerkelijk rond te kijken en het gesprek aan te gaan. Anders doet u precies hetzelfde als waar u in uw artikel half Nederland van beschuldigt: de andere kant op kijken.’

Peter Olsthoorn | 03-04-17 17:34