Zelfbedrog om te overleven
‘Onuitputtelijke geraffineerdheid van de menselijke geest’
Ester Naomi Perquin duidt onze illusies prachtig
Gelezen: De Gids
De in de serie ‘Grote vragen’ kwam in nummer 3-2013 van het onvolprezen tijdschrift De Gids
de dichteres Ester Naomi Perquin prachtig aan het woord
“Wat vindt u uitgesproken mooi, en waarom?
De onuitputtelijke geraffineerdheid van de menselijke geest. Het bedenken van dingen en die dingen zo lang en zo zorgvuldig bewaren dat ze uiteindelijk echt hebben plaatsgevonden, dat wil zeggen: niet meer te onderscheiden zijn van herinneringen aan daadwerkelijke gebeurtenissen. Het inzien dat zulk onderscheid überhaupt kunstmatig is. Het niet kunnen bevatten daarvan…
Wat is wat u betreft, als puntje bij paaltje komt, de uiteindelijke grondstof van de werkelijkheid?
Als één persoon een zes meter lange karper op de bus ziet wachten, is dat een waanbeeld. Als twee personen een zes meter lange karper op de bus zien wachten, is het werkelijkheid. Hoewel het altijd de vraag blijft of de bus aankomt (en of de karper wel een zitplaats vindt), kan ik maar één conclusie trekken: de grondstof van de werkelijkheid is de tweede persoon.
Wat is de gevaarlijkste illusie die mensen kunnen koesteren?
Dat ze oplettend zijn omdat hun kind niet uit een open raam te pletter is gevallen, dat ze gezond hebben geleefd omdat ze geen kanker kregen, dat ze goed kunnen rijden omdat ze nooit een ongeluk hebben gehad.
Dat ze al wat niet gebeurde aan zichzelf te danken hebben.”
Peter Olsthoorn | 06-12-13 10:49
*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Uw e-mail adres wordt niet gepubliceerd en niet aan derden verstrekt.
Omgangsvormen