Accountantsrapport Vastgoed verzwegen
SNS Reaal
Bestuursvoorzitter Ronald Latenstein van Voorst (foto), voorganger Sjoerd van Keulen, financieel bestuurder Ference Lamp, ex-vastgoedbaas Marius Menkveld.
Gelezen: NRC Handelsblad
Tom Kreling en Esther Rosenberg kregen ondermeer een rapport in handen van accountantskantoor Ernst & Young uit 2010 met een waarschuwing voor grote verliezen op de vastgoedportefeuille van het bedrijf, SNS Property Finance (voorheen onderdeel van Bouwfonds). Advies: 1,2 miljard euro afschrijven, een kwart van het eigen vermogen van 4,8 miljard euro destijds.
“Als de bank het advies had opgevolgd, had ze direct bij de overheid om financiële steun moeten vragen om overeind te blijven, zeggen betrokkenen. De bank nam dat jaar een voorziening van ruim 600 miljoen euro en heeft het rapport van Ernst & Young nooit bekendgemaakt. Het rapport werd opgesteld op verzoek van oud-bankier Buck Groenhof, die een jaar eerder als saneerder was aangesteld bij het onderdeel van de bank dat vastgoed financiert.”
Groenhof volgde Marius Menkveld op, medeverantwoordelijk voor de puinhoop. Groenhof huurde ook forensisch bureau Holland Integrity Group (HIG) in om veertien vastgoedkredieten te onderzoeken op onregelmatigheden. Geen van de projecten was er vrij van.
Het varieerde van vermoedens van witwassen en valsheid in geschrifte tot ernstige nalatigheid van bankiers van SNS Reaal. Huisaccountant KPMG werd niet over de lopende forensische onderzoeken ingelicht, en SNS Reaal stopte de conclusies in een la, aldus NRC.
De bank „herkent” het uitstaande bedrag van 1,7 miljard op de veertien projecten niet. Bestuursvoorzitter Ronald Latenstein zegt in een reactie tegen NRC Handelsblad dat de informatie voor een groot deel niet klopt en voor een groot deel zeer verouderd is.
Dat is bijna in tegenspraak met elkaar. Is de ene helft onjuist en de andere helft verouderd?
Peter Olsthoorn | 29-12-12 10:55
Reacties
Japie | 07/02/13 om 10:33
Ik ben benieuwd naar dat onafhankelijk onderzoek en vooral naar de mate van onafhankelijkheid. Een vermoeden van witwassen of een vermoeden van (nota bene) valsheid in geschrifte is misschien voldoende voor een Bibo procedure, maar in de echte wereld is dat toch echt net zoiets als bijna de staatsloterij gewonnen hebben. Alvorens dit onderzoek de status van ‘wassen neus’ ontgroeit, dient er toch eerst een en ander rechtsgeldig bewezen te worden en dat zal vast wel weer jaren duren ‘wegens de complexiteit van de materie’. De burger betaalt wel!