Waar komt de propaganda echt vandaan?
Curieuze pro Poetin Volkskrantadvertentie
Een vredelievend politicus die welvaart bracht volgens de inzender uit Bielefeld, Duitsland.
Advertentie op pagina 22 (Economie) van de Volkskrant van donderdag 22 december 2011 was één van de merkwaardigste advertenties van dit jaar, een pro-Poetin verhaal. (Beeld, zie onderaan)
Het was ondertekend door Von S. Tegelen, Westerfeldstr- 145, 33613 Bielefeld. (Duitsland). Wie was de Duitse afzender precies? Via wat speuren komen we op dat adres in Duitsland, zo te zien een apparatementsgebouw.
Daar staan twee personen geregistreerd, te weten Kurt Mahnke en Hranusch Brinkmann. We belden hen op. Bij Brinkmann wordt geen telefoon opgenomen. Mevrouw Mahnke neemt wel op. “Nee, we kennen geen mijnheer of mevrouw Tegelen in deze straat, wel herr Brinkmann.”
Een vrouw van de advertentieafdeling van de Volkskrant zegt dat er wel discussie was over deze advertentie, maar ‘hij mocht door’. De verantwoordelijke voor het besluit zou terugbellen maar deed dat niet en was verder niet bereikbaar.
Uit de algemene voorwaarden: “9. De Persgroep behoudt zich het recht voor nadere informatie in te winnen omtrent herkomst van de opgegeven advertentie en de identiteit van de adverteerder.”
Uit de Rota-regels: “Indien een media-exploitant een reclamecontract is aangegaan, mag hij bepaalde binnen dat contract opgegeven reclame-uitingen weigeren. Deze weigering moet steun vinden in:
b. inhoud, aard, strekking of vorm der opgegeven reclame-uitingen of andere redenen van principiële aard;”
En ook: “Het is media-exploitanten en adverteerders niet toegestaan in reclame-uitingen mededelingen op te nemen of te doen opnemen over bijvoorbeeld prijs, aard, waarde of bruikbaarheid van een artikel of dienst, waarvan zij moeten begrijpen, dat daardoor het algemeen belang of de bonafide handel geschaad of het publiek misleid kan worden of het reclamewezen gevaar kan lopen in diskrediet te geraken.”
Dit is nogal vaag, veel kan ermee door. Is het misleiding? Ach…Nu kan er iemand een klacht indienen bij de Reclame Code Commissie wegens misleiding, om achter de bron te komen. Het medium moet de bron volgens de Rota-regels ook beschermen.
Tekst advertentie:
Een vredelievend politicus
Natuurlijk, er zijn geen ideale regeringsleiders – iedereen maakt weleens fouten, kent mislukkingen. Maar kennis ontstaat door vergelijking, door de verhouding van “contras” met de resultaten van het leiderschap; Vladimir Poetin heeft, in één oogopslag, veel meer “pró’s” dan ieder ander die een staat in verval heropgericht heeft. Tijdens de laatste tien jaar is hij erin geslaagd, eerst als regeringshoofd, later als president en dan weer als hoofd van het kabinet het land dat hij in een vreselijke toestand had overgenomen te laten heropbloeien.
Ik heb zelf als burger van de Post-Sovjet staat, de ups en downs van de jaren negentig duidelijk gevoeld. Daarom weet ik, niet van horen zeggen maar uit de mond van vrienden en familie, dat Rusland het eveneens hard te verduren had. De wanbetalingen van het jaar ’98, de hoge schulden, de desolate toestand van de economie waarbij enkel bedrijven die grondstoffen exploiteerden overeind bleven, de oorlog in Tsjetsjenië, de onderbreking van de stroomtoevoer in bepaalde streken geen bijzonder sterk leger en tenslotte de afhankelijkheid van het Westen – dit was de trieste erfenis die Vladimir Vladimirovich ten deel werd.
Dit zou langdurig en hard werken vergen en niet iedereen zou dit op zich genomen hebben. Maar Poetin nam de uitdaging aan en kreeg het voor elkaar – op geen enkel ogenblik woog hij de belangen van de staat af tegen zijn eigen belangen, hij stelde orde op zaken en soms daagde hij daarbij de beschaafde wereld uit.
Poetins kwaliteiten als leider hebben altijd de aandacht naar zich toegetrokken. Wat was niet alleen al zijn aanpak van de kwestie van het Russisch petroleum waard, “het zwarte goud van Rusland” dat het Westen probeerde te bemachtigen en waar het bijna in geslaagd was.
Hij koos voor niet eender welke aanpak, maar voor een wettige basis – de wet “Overeenkomst met betrekking tot het aandeel in de productie” werd in feite vóór Poetin aangenomen met het doel de oliemagnaten te verrijken en de overname van de Russische grondstoffen door westelijke petroleumbedrijven mogelijk te maken.
Volgens de bepalingen van deze wet vielen de grondstoffen van de Russische Federatie onder internationale rechterlijke bevoegdheid. Het hoeft geen betoog dat het “oliegeld” niet naar de begroting van het land vloeide, maar naar buitenlandse bankrekeningen en olieproducenten. Dit veranderde allemaal in 2004 – door een krachtdadige beslissing slaagde Poetin erin het land van een waarlijk koloniale wetgeving te vrijwaren en de olie daadwerkelijk aan het volk terug te geven.
Zoals we weten, is de begroting ten gevolge daarvan – volgens een aantal online publicaties – verdrievoudigd of verviervoudigd! Deskundigen voorspellen een verdere groei. Als reden hiervoor geven ze het doordachte beleid van de staat aan, waaraan hij zich gehouden heeft.
Neem nu het herinvoeren van de uitvoerbelasting op olieproducten die in 1992 door Jeltsin was opgeheven. In 1999 heeft Primakov een resolutie aanvaard waardoor de overheidsbelastingen voor olieverrichtingen rechtstreeks evenredig werden met de veranderingen van de prijzen op de wereldmarkt. Poetin ging echter een stap verder – terwijl hij nog hoofd van de regering was, verhoogde hij de belastingtarieven voor de uitvoer van het “zwarte goud” aan een prijs van $ 9,5 tot $ 12,5 per barrel werden in het begin € 2,5 per ton belastingen aangerekend.
Een maand later verhoogde de regering de belastingen tot € 7,5 per ton. De olieprijs bleef verder stijgen; dit gold eveneens voor de tarieven van Rusland en van de regering – in 2007 kon reeds binnen 11 maanden ongeveer de helft van de Russische begroting- 2,57 triljoen roebels – naar de federale begroting worden overgeheveld.
Bovendien werden aanzienlijke bedragen aan het Stabilisatiefonds overgemaakt En dankzij dit Stabilisatiefonds kon Rusland een jaar of twee later de moeilijkheden van de economische en financiële crisis met slechts minimale verliezen doorstaan. Ja, het lijkt wel alsof het niet anders kon – tijdens de laatste jaren lijkt het woord “tekort” in verband met de Russische begroting wel een vreemd woord te zijn geworden, hier gaat het uitsluitend nog om overschotten. Bovendien werd een aanzienlijke goudreserve aangelegd en bijna alle buitenlandse schulden werden afgelost.
De inkomsten van het Russische volk zijn tijdens het presidentschap van Poetin gestegen. En opnieuw, terwijl ik op het web aan het surfen was, ontdekte ik de volgende cijfers: de begrotingsuitgaven voor de sociale zekerheid stegen binnen 10 jaar met 30 %. De pensioenen die zich voordien 25 % onder het minimumbestaansinkomen bevonden – ze werden in de jaren negentig helemaal niet uitbetaald – lagen daar in 2007 al 50 % boven.
Natuurlijk stegen tegelijkertijd ook de prijzen voor goederen en diensten, maar niet elke staat kan zomaar meteen verklaren dat hij de bijkomende kosten wenst te vergoeden. Poetin heeft dit meer dan één of twee keer gedaan – trouwens al toen hij premier was. In 2008 alleen al lag het gemiddelde pensioen in Rusland reeds tweeëneenhalf keer hoger. De salarissen stegen eveneens – met bijna het achtvoudige! In het jaar 2000 bedroeg het gemiddelde Russische salaris 2.223 roebels, in 2007 was dat al ongeveet 19.174 roebels.
Poetin heeft dit klaargespeeld. Maar hij deed nog meer, in feite wist hij de toekomstige levensstandaard voor “achterstand” te behoeden en het inkomen van zijn volk veilig te stellen. Hij heeft zijn land voor een mogelijke (en bijgevolg verdere) “afhankelijkheid” behoed.
De oppositie heeft maar al te snel vergeten hoe juist Poetin het land uit de puinhoop heeft gered. Nu, er zijn waarschijnlijk geen engelen onder de politici. Er zijn politici met een sterk karakter en een engelachtig geduld. Het lijkt erop dat de tweede presicient van de Russische Federatie een dergelijk politicus is. En we mogen Rusland en de hele Past-Sovjet ruimte toewensen dat wanneer hij binnenkort weer aan de macht komt, vele jaren met een werkelijk democratische regering volgen.
Von S. Tegelen
Westerfeldstr- 145, 33613 Bielefeld. (Duitsland)
Peter Olsthoorn | 26-12-11 08:47
Reacties
Jack | 26/12/11 om 11:50
Dankzij Vladimir Putin en Demitry Medvedev kunnen alle drugstransporten zonder enig probleem via alle Russische vliegbelden plaatsvinden. Dankzij Vladi ir Putin en Demitry Medvedev werden Beatrix en Willem Alexander in Rusland groots onthaald als waren zij inderdaad nazaten van koningin Anna Paulovna en haar zuster Catharina Paulovna; wat zij natuurlijk niet zijn. Want Beatrix en Willem Alexander stammen niet af van Koning Willem III en koningin Sophie; noch van prins Hendrik da man van Wilhelmina. Wat Putin en Medvedev ongetwijfeld zullen weten.
Putin en Medvedev ontvingen Beatrix en Willem Alexander uitsluitend in verband met de drugshandel, waar die beiden veel profijt van hebben.
Putin en Medvedev zijn derhalve ook een stelletje corrupte criminelen. En daartegen protesteren de Russen op dit moment. Dat de huidige Russische acties tot afzetten en verbannen van Putin en Medvedev mogen leiden.
Willemdej | 28/12/11 om 00:02
ls ervaren Ruslandganger valt mij op dat iedereen die regelmatig in Rusland komt de zegeningen van het duo, de harde Putin en de zachte Medvedev, verdedigt en diegenen die er nooit zijn geweest het gebrek aan democratie belicht. Nou ik kan u vertellen:: geef Rusland de komnde 10 jaar nog geen volledige democratie a la Nederland want het wordt een complete chaos en vernietigt de opbouw van een goede middenklasse die er nog nooit geweest is, maar nu langzaam ontstaat met al haar voordelen voor de gehele maatschappij.