Recht en realiteit in Afrika
Milieudefensie contra Shell
Shell overtreedt met olielekken en affakkelen in Nigeria willens en wetens de wet en milieuregels, beweert Milieudefensie. Is juist, zegt Shell, maar toch een valse beschuldiging.
Gelezen: Brief Milieudefensie-directeur Hans Berkhuizen, 19-12-2011, Volkskrant
“Oud Shell-topman Mark Moody-Stuart had wel meer regels gewild om grootschalige vervuiling zoals de door Shell vervuilde Nigerdelta, tegen te gaan…”Ik wou dat we die regels twintig jaar geleden al hadden, dat had ons enorm veel problemen bespaard”, aldus de Shell-topman. Die verzuchting is bijzonder: Shell overtreedt de al bestaande regels in de Nigeriaanse wet namelijk stelselmatig.
Volgens de Nigeriaanse wet is Shell verplicht om olievervuiling door bijvoorbeeld lekkages uit haar pijpleidingen op te ruimen. Dat gebeurt in de Nigerdelta al vijftig jaar niet.
Ook is het verboden om gas dat vrijkomt bij oliewinning af te fakkelen. Toch doet Shell dit sinds de jaren vijftig op grote schaal. Uit Shell’s jaarcijfers blijkt zelfs dat er in 2010 meer in plaats van minder afgefakkeld is.
Zelfs los van het feit dat een weldenkend bedrijf eigenlijk helemaal niet zou moeten vragen om regels, maar gewoon uit zichzélf verantwoordelijk moet handelen, is de uitspraak van Moody-Stuart dus opvallend…
Het is tijd dat Shell ophoudt met zeuren en gewoon de troep achter zich opruimt in Nigeria. Daar zouden helemaal geen (nieuwe) regels voor nodig moeten zijn. Maar oké, speciaal voor Shell herhalen we de bestaande regels nog een keer: je moet je troep opruimen, dat stelt de Nigeriaanse wet.”
Twee feitelijke beschuldigingen aan het adres van de Shell Petroleum Development Company (‘Shell’) die in een joint venture opereert met de Nigeriaanse staat en twee andere Europese oliemaatschappijen.
Shell ontkent tegen ons de lekkages niet, maar merkt op: “Dagelijks worden er 100.000 vaten olie in de Niger-delta gestolen. Een deel ervan lekt weg in het milieu. Dus dat komt vooral door sabotage en meestal niet door technische mankementen of operationele fouten. Het is vooral een armoedeprobleem.
In de pijpleidingen worden gaten gezaagd en de olie wordt illegaal afgetapt. Daarna wordt veel van de gestolen olie op primitieve wijze geraffineerd met open vuren in het oerwoud, en vervolgens illegaal op de zwarte markt in Nigeria en buurlanden verkocht. In veel gebieden is de veiligheidssituatie zo slecht dat we er niet of pas erg laat binnen kunnen komen om de vervuiling op te ruimen en lekkages te stoppen.”
Milieudefensie breng daar tegen in: “Het klopt wel dat Shell sommige gebieden niet kan ingaan, maar waarom houden ze dan wel de pijpleidingen in gebruik? Shell lijkt haar eigen veiligheidseisen niet te respecteren.”
Over het affakkelen, dat volgens Milieudefensie evenveel broeikasgas produceert als vier miljoen personenauto’s, zegt Shell: “We investeren volop in technische oplossingen. Dat kost veel tijd door met name de veiligheidssituatie. Verder heeft de Nigeriaanse overheid per brief van 31 december 2008 aan alle oliemaatschappijen opgedragen om door te gaan met de productie en het daaraan gekoppelde fakkelen totdat er nieuwe instructies volgen.”
Milieudefensie: “In Nigeria worden wel door locale groeperingen en personen rechtszaken gevoerd tegen Shell en daarbij worden relatief kleine vergoedingen uitgekeerd. Maar die zijn zo laag dat Shell die gewoon betaalt.”
Op 30 december 2009 besliste de rechter dat de rechtbank bevoegd is om te oordelen over Shell in Nigeria. In september 2011 heeft de rechter onder andere geoordeeld dat de eisen van Milieudefensie volgens Nigeriaans recht beoordeeld dienen te worden.
De druk op Shell is nog verder opgevoerd door een rapport van de UNEP (United Nations Environment Programme) over de vervuiling in Ogoni-land, een gebied in de Niger-delta van Nigeria.
Shell claimt dat het niet overal kan binnenkomen in de vervuilde gebieden en je niet met Nederlandse ogen kan kijken naar de situatie in Nigeria. Milieudefensie zegt: Shell hou je aan de Nigeriaanse wet en we schakelen de Nederlandse wet in om dat af te dwingen.
Ton Biesemaat | 21-12-11 10:06
Reacties
Tom Couzy | 21/12/11 om 10:35
Dat Shell één van de milieu misdadigers is mag duidelijk zijn, maar is ook bekend dat Shell bewust de mogelijkheid om zuinige auto’s de nek heeft omgedraaid om de octrooirechten hiervan op te kopen. Al in 1948 was het mogelijk met een studybeker 1: 100 te rijden. Shell wenste dit echter niet,het zou enorm verlies van inkomsten beteken. Maar ook van de latere elektrische auto’s zijn de rechten van de accu opgekocht voor 30 miljoen.
Een uitgebreid verslag van deze criminele actieviteiten kunt u lezen op: http://herstelderepubliek.wordpress.com/2011/11/29/wereldwijd-crimineel-syndicaat-huis-van-oranje/
Jack | 21/12/11 om 16:06
Natuurlijk kan de Nigeriaanse feitelijke situatie niet vergeleken worden met de in Europa mogelijke gang van zaken. Alleen een Europese milieuactivist achter zijn Europese kachel en met nog nooit een voet in Afrika kan zoiets bedenken. Shell kan de milieu activisten vragen zelf even te komen kijken in Afrika om een nachtje langs de pijpleiding te patrouilleren. Misschien dat die activisten het er levend afbrengen.
In Nigeria gelden andere regels. Shell had eigenlijk die rijke oliebronnen aan anderen moeten overlaten en had beter heel snel Nigeria kunnen verlaten. Kan nog. De door de eigen Nigeriaanse bevolking veroorzaakte milieurampen daar, dient Nigeria zelf te ruimen. Net alsdat Nigeria alles uit de kast had moeten halen om die stelende en messensnijdende bevolking bij de pijpleidingen weg te houden. En kom dan niet aan met het verhaal dat alle mensen daar zo arm zijn dat zij niet anders kunnen. De bovenlaag van Nigeria is multi, multi miljonair; laat zijn kinderen uitgebreid studeren in Engeland en Amerika waarbij de kosten daarvan geen enkel probleem zijn. En jaarlijks veelvuldig eerste klas teruggevlogen kan worden naar het huisfront. Maar zorgen dat de eigen bevolking boven het nulniveau uitkomt, gaat te ver voor de Nigeriaanse bovenlaag. Als de Nigerianen zelf voor hun eigen land kunnen zorgen en de dieven en messentrekkers de baas worden, dan is pas een volgende fase aangebroken. Maar die volgende fase ligt nog minstens 2 generaties verder.
nathan | 21/12/11 om 16:55
Shell zit er al ver voor 1968. Dus alles wat Shell beweert onschuldig te zijn aan die vervuiling is onzin. Zij heeft haar positie verzekerd door onder een hoedje te spelen met de Nigeriaanse machthebbers. Ook veel eerder kon de slavenhandel doorgang vinden, omdat de handelaren in mensenvlees onder een hoedje speelden met de toenmalige lokale machthebbers.
Niets is veranderd. Een vos verliest wel z’n haren maar niet z’n streken.
Kijk eens naar de Arabische lente in Egypte. De echte machthebbers, de militairen en hun bazen (wie dat ook mogen zijn), blijven zitten.
Bijna had ik in Nigeria gezeten. De directeur van een Shell-bedrijven zei tegen mij toen ik bij de Shell aankondigde weg te gaan: “Blijf nou maar. Geld speelt geen rol.” Inderdaad het is slechts macht wat telt.
Vraag maar aan iedere bovengemiddelde Shellmedewerker, die lid is van de Lensbury club, de bevoorrechten, zie http://www.lensbury.com/about-us/history/
ldbroersma | 27/12/11 om 13:20
De koningin had zich in haar kersttoespraak dan ook beter kunnen richten op haar bedrijf de Koninklijke Shell en al die andere bedrijven die het maatschappelijk verantwoord ondernemen aan hun laars lappen.
Zelfs op scholen zijn de leerkrachten zodanig geïndoctrineerd dat ze de kinderen op de middelbare scholen onderwijzen en verantwoordelijk houden voor het kopen van kleding die dan gefabriceerd is door bedrijven in India en China etc. waar kinderarbeid en schandelijke arbeidsomstandigheden schering en inslag zijn.
De verantwoordelijkheid van het maatschappelijk verantwoord ondernemen wordt gelegd bij de klant. Die moeten dan maar niet meer afnemen. Dat zijn lelijke profiteurs van de armoede van hun medemens. Hup mensen vooral je schuldgevoel afkomen met een donatie aan een goed doel. Dan is het cirkeltje weer rond.
Hebben jullie enig idee hoe maatschappelijk verantwoord en milieuvriendelijk onze koningin ( en haar familie) leeft en regeert?
Hoe zit het met die firma uit Canada die goud delft in Suriname? Hoe maatschappelijk verantwoord en milieuvriendelijk houden die daar huis?
En laten we het dan nog niet hebben over de bankiers.
En waar komt de koningin mee? Een toespraakje voor Jan met de pet lees ik hier en daar. Ikzelf kijk en luister er niet naar. Persoonlijk kan ik dat geneuzel in de ruimte niet meer aanhoren.
nathan | 30/12/11 om 16:20
SHELL, what’s in her name?
Op een nacht keek de schrijver Malcolm Lowry vanuit zijn huis in Port Coquitlam naar de overkant van Burrard Inlet, waar de Shell raffinaderij was. Hij was een groot liefhebber van C2H5OH, wat zo nu en dan tot een delirium leidde. Zijn dorst is ook zijn ondergang geworden. Hij verzwolg op ten duur alles wat maar het strottenhoofd kon passeren.
Die nacht echter viel de S van SHELL weg, wat zijn gemoedstoestand hevig beroerde, zie http://whistlingshade.com/0502/lowry.html
Wat mij verbaast dat al die acties tegen SHELL tot nu toe niet erg in originaliteit uitmondde.
Waarom niet eens geprobeerd met gele verf de S te verdonkeremanen?
Voor Nigerianen in Ogoniland in de Niger delta betekent SHELL ‘Hell on earth’, zie http://en.wikipedia.org/wiki/Conflict_in_the_Niger_Delta
Zelfs moord door de staat, gelegitimeerd door de Nigeriaanse rechter, gaat men niet uit weg, zie Ken Saro-Wiwa.
SHELL, onthoud deze naam. We gaan nu even naar de Tweede Wereld Oorlog.
Twee van de groot-aandeelhouders van Shell waren premier Colijn en zijn bovengestelde Koningin Wilhelmina. Zij verdienden grof geld aan WOII dankzij SHELL. Hun rol in WOII was van zeer dubieuze aard. Onze Biesemaat heeft daar veel overgeschreven. Hij werd zelfs door Privé of Story geciteerd als de kenner bij uitstek.
En er is meer.