Minister in oorlogstijd
Gerd Leers
Pleitte als burgemeester voor het verblijf van asielzoekers, maar moet die verzoeken minister naast zich neerleggen.
Gezien/gelezen: Pauw en Witteman 22 februari 2011,
Burgemeester Gerd Leers van Maastricht schreef een brief aan de regering om asielzoekers clementie te verlenen. Als minister krijgt hij die brief na drie jaar op het bureau en moet het verzoek afkeuren.
Geen leugen wellicht? Wel boeiende schizofrenie.
Peter Middendorp, columnist van De Pers, onder de kop Het Verschijnsel waarheid in De Pers op 24 februari:
“In De Telegraaf zei Gerd Leers opvallend vaak dat ”˜de PVV hem niet aan een touwtje heeft’. Dit legde een nieuw aspect van het verschijnsel waarheid bloot: wanneer de waarheid vaak wordt benadrukt, verandert zij langzaam in een leugen. De pastoor van onze kerk stak driemaal per dienst zijn armen in de lucht: ”˜Wij vertellen hier geen fabeltjes!’
Als minister van Asiel en Integratie krijgt Leers nu zijn eigen smeekbede ter beoordeling op het bureau. De waarheid is dat de minister, die niet bij de PVV aan een touwtje hangt, zijn eigen brief met twee handen heeft vastgegrepen, ermee door zijn werkkamer is gaan lopen, en heeft uitgeroepen: ”˜Ben ik nou helemaal betoeterd!?’”
Jan Mulder over Leers:
Peter Olsthoorn | 27-02-11 10:42
Reacties
Benno masselink | 27/06/11 om 22:32
ga naar je eigen gezin terug, probeer ook maar eens zulke ouders te zijn als die van mauro. wat ben je een kloten kerel, snap niet hoe je ooit een burgerVADER kon worden. Loop lekker mee in het stramien, geniet van jezelf want dat voor figuren zijn jullie allemaal. sorry, jij moet het land uit! En liefst meteen…………………….