Misbruik van kinderen en 'familierecht'
Vaderdag
‘Het is beter voor kinderen’, is de grootste leugen bij scheidingen. En dan volgt niet zelden het uitgebreide smoezenboek om te voorkomen dat kinderen daarna hun beide ouders blijven ontmoeten.
Gelezen: CBS-publicatie, SOS-papa
Het CBS bericht deze week onder de kop ‘Niet voor alle vaders is het vaderdag’:
- Een op de zeven kinderen maakt echter een scheiding van de ouders mee. Na een scheiding verslechtert het contact tussen kind en vader;
- In 2007 woonden bijna 300 duizend kinderen bij een gescheiden alleenstaande moeder.
- Van de kinderden die slachtoffer werden van een scheiding had 19 procent in het eerste jaar na de scheiding geen contact meer met de vader;
- Nog eens 19 procent had een slecht contact met hun vader.
- Zo’n 50 procent van de kinderen moest na een scheiding een stiefvader accepteren. Er leven 282.000 kinderen in een ‘stiefgezien’. 50 procent van hen meldt goed contact, 33 procent slecht contact.
- En uit een aanvullende publicatie: jaarlijks 32.000 scheidingen waarvan 57 procent met minderjarige kinderen..
Kleine kinderen krijgen na de scheiding een slecht contact met de vader vanwege diens onverschilligheid en/of nieuwe vriendin, maar meestal vanwege tegenwerking en/of leugens van de moeder. SOS-Papa, een club die vaders í¨n moeders helpt die het contact met kinderen noodgedwongen zijn verloren, somt de smoezen op onder de kop ‘Pinokkio factor’:
- De kinderen voelen zich bij hem niet (meer) thuis
- De kinderen willen zelf niet naar hem toe
- Hij voedt de kinderen verkeerd op en dat schaadt hen
- Hij verzorgt de kinderen slecht als ze bij hem zijn
- Hij vloekt / zuipt / spuit / snuift
- Hij slaat de kinderen
- Hij pleegt seksueel misbruik met de kinderen
- Hij pleegt incest met de kinderen
- Maar bovenal in feite: Hij heeft geen respect voor mij als moeder. En omdat ik uitsluitend nog slechts moeder ben, heeft hij (dus) geen respect voor mij.
Dergelijke leugens zijn van grote invloed in scheidingszaken. Juridisch bewijs is niet nodig tijdens zaken voor de ‘familierechter’ anders dan citaten van één van de partners in een rapport van Jeugdzorg. Zaken vinden achter gesloten deuren plaats. Controle is nihil.
Voor advocaten zijn de zaken zeer lucratief daar ze ongecontroleerd hun onderling overleg bij beide partners in rekening kunnen brengen. Tenminste één van de partners leeft in aanvang met de fantasie dat een scheiding winst oplevert.
Ook de mare ‘het is beter voor de kinderen dan ruzie maken’ wordt als reden genoemd voor scheiden. Alsof er slechts twee mogelijkheden zijn: ruziemaken of scheiden. Doorgaans zijn er bij een scheiding met kinderen slechts verliezers, tenzij er echt geweld, incest etc. in het spel zijn.
In een interview over haar boek Ik moest dit even kwijt, 15 jaar brieven aan Vpro’s Achterwerk zei auteur Katja de Bruin recent:
Zijn er andere dingen waar je anders over bent gaan denken?
Resoluut: ”žEchtscheiding. Ik heb door al die jaren heen daarover heel veel brieven gehad en er is niet een kind dat niet een enorme klap krijgt van de scheiding: het gedwongen verhuizen, het steeds bij een andere ouder wonen, het ’s nachts niet kunnen slapen door het verlangen naar de andere ouder – kinderen lijden er zo onder.
Ik wil niet bevoogdend klinken maar mijn devies is: blijf als het leefbaar is zo lang mogelijk bij elkaar. Dat is in elk geval de les die ik voor mezelf heb getrokken.”
Peter Olsthoorn | 15-06-08 11:04
Reacties
Jo | 14/07/08 om 00:14
Wat een vervelend stukje hierboven. Mijn man zei op dag 1 geen vader en moedertje meer te willen spelen en exact 20 dagen later was hij weg en dat na 22 jaar. De kinderen? Een hel voor de kinderen. Ook voor hun is het zo uit de lucht komen vallen en ik heb pijn, verschrikkelijke pijn om de kinderen. Ik probeer de kinderen hier zo goed mogelijk door heen te helpen maar hun vader had totaal geen interresse in hun de 1e weken na zijn vertrek en was druk met zijn nieuwe leven en “nieuwe” gezin. Geen kwaad woord zullen de kinderen uit mijn mond over hun vader horen omdat kinderen loyaal zijn naar beide ouders toe, en zo hoort dat ook! Hij betaald zelfs geen geld meer en laat hier ons achter zonder geld voor de rekeningen en eten en toch zou ik de kinderen nooit, maar dan ook nooit inzetten. En mogen zij gewoon om het weekend naar hem toe en hem bellen wanneer zij dat willen. Maar het is soms verdomde moeilijk, gelukkig heb ik veel vriendinnen waar ik mijn gal over hem en zijn infantiele gedrag kan spuien. De om het weekend regeling heb ik hem door zijn strot moeten duwen omdat ik vind dat de kinderen hun vader moeten zien. Dus als ik hierboven de “dingen” lees die moeders dan zouden zeggen voel ik de haren in mijn nek overeind gaan staan want mijn (ex) man beweerd dit ook naar de buitenwereld en niets is daar van waar! Ik wil dat mijn zonen hier niet “verknipt” uitkomen en zal daar dan ook alles aan doen wat in mijn macht ligt en proberen het contact tussen hen en hun vader zo “normaal” mogelijk te houden!
Ik weet heus wel dat er vrouwen zullen zijn die zulke praktijken uitvoeren maar bedenk dan wel dat er ook vrouwen zijn, die ondanks dat ze al die shit over zich heen krijgen, toch nog steeds de verstandigste zijn in het hele verhaal van scheiden waar de man van de één op de andere dag opstaat zonder ook nog maar één klein beetje verantwoordelijkheids gevoel te hebben……………………