Leugens.nl

Leugensjournaal 29: 

Balkjes voor de ogen

Met drie personen waren we afgelopen vrijdag in de weer om die al dan niet te anonimiseren. Daar volgde een grapje met Máxima uit.

Al 2,5 maand is er gedoe met de advocaat van wat nu heet de Pornoboer te Koewacht. In een fors aantal brieven is geí«ist dat we het artikel verwijderen. Dat deden we niet en dat doen we niet. Integendeel, er komt nog meer over de frisse gedachten in Koewacht.

Ondertussen was er een eis van een voorschot op een schadevergoeding die de betreffende man zou eisen in rechtszaken. Ook werden we erop gewezen dat procedures heel duur zouden uitpakken. Het vooruitzicht van kapot procederen.

Advocaten kunnen dat zomaar doen. Wat ons betreft is er met dit soort dreigementen al sprake van het schenden van de persvrijheid zoals vastgelegd in artikel 10 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM). We hoorden deze week de hoogste baas van het OM de journalistiek ook chanteren.

Persvrijheid is niet absoluut, gelukkig maar. Ze botst onder meer op artikel 8 uit datzelfde EVRM, kortweg de privacy. Het spanningsveld leeft voortdurend. In Nederland betekent dit dat je van verdachten geen foto’s en namen publiceert. Maar in Engeland wel. Dus de bronnen van ons artikel over de pornoboer te Koewacht tonen naam en foto. Ook op internet.

Maar Nederland dit domineesland steekt graag vingertjes op, en in de steeds optredende gaten van zijn dijken. Dus het compromis op Leugens.nl is bij verdachten anonimiseren maar wel linken naar relevante bronnen. Ovreiens is de pornoboer mogelijk verdachte in Engeland, hier niet. Van T. wel in de vermeende vastgoedfraude. En ook Van der Vorm is geen verdachte nu.

Van een iets ander allooi is – nu nog – het verzoek van de advocaat van de baas van Trimp & Van Tartwijk. Die vroeg netjes, zonder dreigementen, of we foto en naam wilden verwijderen. Het ging om de vastgoedfraude en het vervolg met Joop van den Ende.

We houden ons daarmee aan de regels, die we overigens principieel onjuist vinden. We zijn voor het publiceren van fotos’en namen. Maar voor een veel duidelijker connotatie dat het om verdachten gaat, niet over veroordeelden. En mochten mensen worden veroordeeld, dan zijn ze nog niet voor het leven getekend, laat staan hun gezinnen.

Dan de zaak Koninklijk Verbonden: beschuldigingen en netjes steeds wederhoor. Nu komt de man met de eis dat de foto eraf moet. Wat moet je daar dan mee? Eerst maandenlang publicatie van de foto goedkeuren, en dan ineens verwijdering eisen. Nee toch? Of een balkje erop? Of ook een dierenkop erbij?

Na al dat al dan niet anonimiseren was een grapje dichtbij, met artikelen over een foto van Máxima en het ferme antwoord van een hoofdredacteur. De foto’s blijven staan, de links erheen eveneens. Ook hier: het broze evenwicht tussen persvrijheid en ongestoord kunnen leven.

Het leukste van de week: dat Hemelsblauw zo vaak zinnige commentaren levert. Liever vaak haar mening en die van andere intelligente denkers en betrokkenen dan 200 losse flodders onder artikelen.

Peter Olsthoorn | 27-04-08 07:37